วันพฤหัสบดี, มีนาคม 19, 2552

Short Replay: หอแต๋วแตก


เป็นเรื่องน่าตลกที่คุณจะสามารถเข้าใจเรื่องราวความเป็นไปใน หอแต๋วแตก จากการอ่านข่าวแจกของค่ายหนังตรงหัวข้อ “เรื่องย่อ” ได้มากกว่าการนั่งดูหนังตลอดทั้งเรื่องเสียอีก อาจเรียกว่าเป็นอคติส่วนตัวก็ได้ แต่ผมชื่นชอบหนังของ พจน์ อานนท์ ที่ “ไร้สาระ” โดยไม่ต้องพยายามมากกว่าผลงานจงใจยัดเยียดสาระของเขา เพราะเราทุกคนต่างก็รู้กันดีว่าเขาค่อนข้างหนักมือและไร้จินตนาการแค่ไหนในการนำเสนอสาระสู่คนดู ด้วยเหตุนี้เอง ผมจึงสามารถนั่งชม หอแต๋วแตก ได้โดยไม่ต้องตีหน้าเหยเก เหมือนเวลา พจน์ อานนท์ พยายาม “ทำซึ้ง” หรือ “สั่งสอน” คนดูอย่างเถรตรง (ดูตัวอย่างได้จากบางฉากใน ว๊ายบึ้ม! เชียร์กระหึ่มโลก) ตรงกันข้าม หลายครั้งผมรู้สึกสนุกไปกับมุกปัญญาอ่อน หรือคุณสมบัติ “ห่วยจนตลก” ของหนัง ไม่ว่าจะเป็นในแง่คุณภาพของงานสร้าง (ฉากปาทุเรียนปลอมเห็นแล้วนึกว่ากำลังดูหนังของ เอ็ด วู้ด อยู่!) หรือการเล่าเรื่องที่ไม่ปะติดปะต่อ ไร้ชั้นเชิง และปราศจากความเป็นเหตุเป็นผลใดๆ ทั้งสิ้น

เหตุการณ์ใน หอแต๋วแตก ให้ความรู้สึกเหมือนเกิดขึ้นในโลกคู่ขนานกับความเป็นจริง เพราะอะไรก็สามารถเกิดขึ้นได้ เช่น การที่โคย (วีรดิษฐ์ ศรีมาลัย) มีพ่อ/แม่เป็นกะเทยแต่งหญิง แต่กลับไม่เห็นมันเป็นเรื่องใหญ่โตอะไร เช่นเดียวกับบรรดาผู้เช่าหอพัก ซึ่งดูแลโดยสามกะเทยสาวใหญ่ที่ชอบแต่งตัวเหมือนตัวละครที่หลุดมาจากหนังเรื่อง The Adventures of Priscilla, Queen of the Desert (ในชีวิตจริง ผมว่าพวกเธอน่าจะทำให้ผู้เช่าวิ่งหนีได้มากกว่าผีสาวปะแป้งหน้าขาวเสียอีก!) หรือกระทั่งข้อเท็จจริงที่ว่า พวกเธอเคยเป็นเจ้าของค่ายมวยมาก่อน (อันนี้ผมอ่านเจอจากเรื่องย่อ เพราะตอนดูหนังผมไม่ยักกะรู้เลยว่าพวกเธอเคยเป็น “อดีตเจ้าของค่ายมวยแต่โดนโกง เลยมาร่วมลงทุนสร้างหอพักชาย”) นอกจากนี้ หนังยังเล่นสนุกกับการขายเรือนร่างเพศชายแบบที่พบเห็นได้ไม่บ่อยนักในหนังผีหรือหนังตลก โดยกระทั่งฉากข่มขืน กล้องก็ยังเน้นแทนสายตาหญิงสาวผู้ถูกกระทำ (ซึ่งสวมเสื้อผ้ามิดชิด) มากกว่ากลุ่มนักข่มขืนหนุ่มแน่น หน้าตาดี (แถมเปลือยท่อนบนกันถ้วนทั่ว) สำหรับผลงานกระแสหลัก จะเรียกว่านั่นเป็นการแหกกฎที่กล้าหาญก็คงไม่ผิดนัก รวมเลยไปถึงการเอาปลัดขิกมาล้อเล่นเป็นเหมือนดิลโด้ด้วย (ไสยศาสตร์แบบไทยๆ กับป็อปคัลเจอร์ของฝรั่ง เช่น การล้อเลียน Brokeback Mountain ดูจะกลมกลืนไปกันได้ในหนังอย่างหอแต๋วแตก) และหากพิจารณาจากเพศสภาพของเหล่าตัวละครเอก มันก็ถือเป็นตัวเลือกที่เหมาะสมเสียด้วย

5 ความคิดเห็น:

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ชอบหนังไร้สติขิง พจน์ อานนท์มากๆเหมือนกัน เรารู้สกึว่ามันเต็มไปด้วยความเป็นส่วนตัวโดยไม่ห่วงหน้าพะวงหลังอะไรอีกแล้ว

กล่าวตามตรง อีกสิบปี เราอจต้องนั่งวิเคราะห์หนังของ พจน์ อานนท์ก็ได้

someone กล่าวว่า...

ใช่ครับ... เกือบทั้งหมดของผู้กำกับคนนี้ ไร้สาระมาก

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

อยากรู้จังว่า จะหาหนังของพจน์ อานนท์
ดูได้ที่ไหน โดยเสียเงินให้น้อยที่สุด

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ขำ Boat 55555555555555555

เคยอยากลองของกับหนังเรื่องนี้นะ แต่แบบให้ซื้อ DVD มาดู ก็ไม่ไหวอ่ะ (จะเช่าก็อายร้าน)

Leon Koh กล่าวว่า...

so cute.. is that a new movie?