ความแปลกประหลาด พิลึกพิลั่นถือเป็นคุณสมบัติที่พบเห็นได้บ่อยๆ ในหนังของ เดวิด โครเนนเบิร์ก ไม่ว่าจะเป็นภาพคนแปลงร่างเป็นแมลงวัน เครื่องพิมพ์ดีดแปลงร่างเป็นสัตว์ประหลาด ช่องท้องแปลงร่างเป็นช่องเสียบวีดีโอ ฯลฯ แต่คงไม่มีครั้งใดที่หนังของเขาจะได้รับเสียงต่อต้านมากเท่า Crash ซึ่งเล่าถึงเรื่องราวของสองผัวเมีย (รับบทโดย เจมส์ สเปเดอร์ และ เดบอราห์ คารา อังเกอร์) ที่ต้องการฟื้นคืนชีวิตรักที่เริ่มโรยรา เหินห่าง ด้วยการเข้าไปพัวพันกับสมาคมใต้ดิน ซึ่งหลงใหลอุบัติเหตุและถูกกระตุ้นอารมณ์ทางเพศผ่านบาดแผล ตลอดจนการนั่งเบาะหลังของรถยนต์ที่วิ่งด้วยความเร็วสูงเพื่อเลียนแบบอุบัติเหตุของคนดังอย่าง เจมส์ ดีน และ เจน แมนส์ฟิลด์!?!
หนังดัดแปลงจากนิยายสุดอื้อฉาวของ เจ. จี. บัลลาร์ด ซึ่งถูกต่อต้านอย่างหนักเช่นกันเมื่อครั้นตีพิมพ์เป็นครั้งแรกในปี 1973 (บางคนถึงขนาดกล่าวหาว่า “นักเขียนผู้นี้ไปไกลเกินกว่าจิตแพทย์จะช่วยเหลือได้”) แน่นอน เมื่อเรื่องราวแบบนี้มาตกอยู่ในมือของผู้กำกับที่ไม่ชอบประนีประนอมวิสัยทัศน์อย่างโครเนนเบิร์ก คนดูจึงได้เห็นหลายฉากที่จะตามหลอกหลอนจิตใต้สำนึกของพวกเขาไปอีกนาน ไม่ว่าจะเป็นภาพโคลสอัพบาดแผลบ่อยครั้ง ภาพคนพยายามร่วมรักกับบาดแผล ภาพหญิงสาวในสภาพครึ่งคนครึ่งเครื่องจักรแนบต้นขาดามเหล็กกับประตูรถยนต์อย่างสุขสม ภาพชายสองคนเล้าโลมกันโดยการลูบไล้แผลเป็นของอีกฝ่าย ทั้งหมดอาจแลดูเหนือจริงจนน่าขัน แต่ขณะเดียวกันก็ชวนให้ขนลุกในความพยายามสุดโต่งของมนุษย์ที่จะค้นหาตัวตน ตลอดจนเป้าหมายแห่งการมีลมหายใจอยู่
จุดเด่นของ Crash อยู่ตรงบรรยากาศเย็นชาและคุกคาม แฝงการวิพากษ์สังคมยุคใหม่ ซึ่งเครื่องจักรก้าวเข้ามามีบทบาทมากขึ้นเรื่อยๆ ขณะมนุษย์กลับดำเนินชีวิตไปวันๆ ดุจร่างไร้วิญญาณ อย่างไรก็ตาม หนังไม่ลืมที่จะสะท้อนแก่นความสัมพันธ์อันแนบแน่นระหว่างสองตัวเอก จนทำให้ฉากจบของหนังให้ความรู้สึกเศร้าสร้อยเคล้าโรแมนติกได้อย่างเหลือเชื่อท่ามกลางความแปลกพิกล ความวิตถาร และความน่าสยองแบบไม่รู้จบ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น